Kuzey Pb Şiirleri - Şair Kuzey Pb

Oturuyorum soğuk bir betonun üzerinde..
Düşünüyorum, cansız bu beton,
bana soğukluğunu hissettirebiliyor.
Tüm vucudumda hissediyorum.
Kalbimi buz gibi sarıyor.
Peki sende neden bir sıcaklık hissedemiyorum..

Bana bir cevap vermen için ADAM gibi onca soru sordum..
Sen bir ŞEREFSİZ cevabı adam gibi söyleyemedin!
Şimdi kaybol! ..

Her zaman bir dilek tutardım,
şimdi ikinci bir dilek daha tutuyorum..
İlk dileğim sendin;
kabul oldu..
İkinci dileğim seni kaybetmemekti..
Anladım ki,

İçinden bir dilek tut,
seni mutlu etsin...
Tuttuğun dilek kabul olmazsa,
son dileğim senin olsun...
Benim o son dileğim,
seni bana kavuşturcaktı.

Ben kimim?
Kim olmalıyım..
Ne zaman hayata susmalıyım..
Gördüğüm acılar,
göremediğim sevdalar..
Ben kim için yaşamalıyım..

Ben kimim sorusuna verecek, ne cevabım var, ne de gücüm.. Cevaplarım sende kaldı, gücüm ise cevaplarımdaki çaresizlikte... O yüzden sendeki bana iyi bak...

Ben, kimse değilim..
Ben, kimsenin bilmediğiydim..
Ben, sevgi..
Ben, aşktım..
Ben, değeri bilinmeyen;
SENİN KAYBETTİĞİNİM! ..

Gece olduğunda canım hiçbir şey yapmak istemiyor.
Yatağıma kıvrılıp, boş gözlerle karanlığın içinde kaybolmak istiyorum...
Düşüncelerimde zamanı unutmak istiyorum.
Ölüm uykusu derler ya;
o uykuda ölüm olmak istiyorum...
Hayatın değişip, sevginin yüceldiği bir zamanda dirilip,

Kör oldum desem,
gözlerim olur muydun?

Duyamıyorum desem,
sesim olur muydun?

Ben sana benzemek yerine,
kendime benzeyerek kalırsam;
Sen sana benzemeyen,
ADAM gibi ŞEREFLİ bir sevgi görmüş olursun! ..