Kuzey Pb Şiirleri - Şair Kuzey Pb

Gözlerinde beni görmek için uğraşırken,
kendi gözlerimde benliğimi kaybettim..
Şimdi sadece karanlığa bakıyorum,
gözlerime kendimi affettirmek için...

Beni düşündüğünü söylesen de,
Beni sevdiğini söylesen de,
Gözlerin de yalanlarına uyup;
Benden başkasını görmediğini söylemek istese de,
Senin göremediğin,
Gözlerin, yaşlarına engel olamıyor...

Gözyaşımın aynasıdır yağmur.
Ben ağladıkça dökülür yağmur.
Dudaklarda son sözü ıslatır yağmur.
Mezarımın çiçeğini yeşertir yağmur..
Yağ yağmur; Ben ağladıkça sen hep yağ yağmur! ..

Gittim;
Ben bu dünyada yittim..
Bana yalanlarla gelenleri,
sessizliğimin en derin kuyusuna ittim..

Gitmek, gidişlerle olmuyor.
Yüreğin içinde son buluyor.
Bana uzak mesafelerde gittim deme;
yüreğimden sensizliğini alıp gitmeden! ..

Dünyaya bir emanet bıraktım senin için;
benden geriye kalan tek solukluk nefesimi,
çekme şansına erişirsin bir gün belki...

Akıl almaz bazı şeyleri,
yüreğin hissettiği gibi..

Canı yanmaz bazen bedenin,
ruhun yaşadığı acı kadar..

Bazen şehrin kalabalık seslerinden uzaklaşıp,
başımı yalnızlığa dayayacağım,
sessiz hayallerime gitmek istiyorum...
Boş seslerin zulmünden,
anlam dolu sessizliğin huzuruna gitmek gibi...

Oysa bilmeliydi;
son sözünde titreyen kelimenin kaderini...

Zoraki güçle itilmişti;
acıtan dudaklarının arasından...

Gidişlerimde gelişlerimi hissettim..
Ben senden her gidişte, kendime geliyordum..
Senin büyünden kurtuldum..
Şimdi hayatıma bakıyorum da;
Kendimi bir hiç uğruna yıpratmışım! ..