Kuzey Pb Şiirleri - Şair Kuzey Pb

Neydi gözlerimi, isyan ettiren,
uğrunda sele karıştıran böyle...
Cıvıl cıvıl bakan bu gözleri,
vakti dolmadan, söndüren böyle...
Sahipsiz kalmış gibi,
bir daha görmeye, küstüren böyle...

Hey gidi kara toprak;
Nasıl dayanırsın yarinden ayrı...
Sevda kokarsın acı dolu;
Nasıl dayanırsın yarinden ayrı...
Bir aşka kurursun canın yanar;
Nasıl dayanırsın yarinden ayrı...

Söylenecek çok şeyin olduğu bu dünyada,
söylenmeye değmez bir şey vardır;
O da insanların saçmalıklarıyla anlamını yitiren Aşktır..

Hayatımın ne tadı var ne tuzu...
Az soslu bir dilek, dua karışımı,
ömrümden güzel anıları yaşıyorum...

İşte bu, dediğim vakit,
tadını da tuzunu da hayatıma katıp,

Dudaklarımın arasında bir ben saklı bir de sen...
Kelimelerde bir ben vardı bir de sen...
Her şey hazırdı anlatmaya;
Ta ki bir ben varken, bir sen yok olana kadar...

Ne güzeldi umutlar,
unutulmaz umutlar.
Karanlığı aydınlatan,
beni var eden umutlar.
Alsalar ömrümden,
kaybolurum umutlar.

Sus be gönlüm...
Bir gecede sus ne olursun!
Bana anlatıp durduğun o sevgi yok artık...
İyi bak!
Gördüğün bu karanlık senin gerçek sevgin!
Seni, acınla birlikte saran tek gerçek bu karanlık! ..

Sus gece!
Söyleme kimseye...
Sakla beni;
ört üstümü karanlığınla...
Hıçkıra hıçkıra ağladığımı kimse bilmesin! ..

Sus! Söyleme sakın beni sevdiğini..
Bir gün de değil;
Ben yüreğinde hissetmek için,
ölene kadar yaşayayım...

Aşk, sevgi, mutluluk, huzur, gülmek, neşe... Susun artık ! Sahte sözlerinizle değil, kalleş yüreklerinizle konuşun! .. Kandırmayın artık hayallerimi! ..