Kuzey Pb Şiirleri - Şair Kuzey Pb

Sevgiyle eskidi bu beden,
sevgisizlikte yok şimdi..
Gençliğimiz hep hasret kaldı sevgiye..
Ömür geldi geçti..
Şimdi ölüme hasretim,
sensiz ölüme...

Aşkım sevda kokar.
Canım ona yanar.
Gözümün yaşı,
bir tek sana akar...
Düşler seni sorar.
Hayaller umutsuz yaşar.

Serçenin gözyaşlarını hep bilir herkes...
Ama kimse görmez serçenin bize ne anlatmak istediğini...
Sevgi, der.
Sevgi için gözyaşlarını akıtın ve ölün...

Hayatıma girmek sorun değil.
Hayatıma nasıl girdiğin sorun..
Şerefinle mi? Şerefsizliğinle mi?
İşte vermen gereken cevap bu..
Sen hangisine güvendin de hayatıma girdin..

Şeref, seninle güzeldi. Şerefsizi, neden dost seçtin ki..

Şerefsizlik, şeref sayıldı bu devirde;
Şerefin, şerefsizliğe en güzel değeriyle...

Yüreklerin sevgiyi şerefle söylediği diller,
söylendi şerefsizlere...

Kelimeler sessizliğe düştüğü vakit; duygular hapsolur bedenlerde..

Bana sevgini fısıltıyla söyleyip,
ayrılığı sesli söyleme,
sessizlikte kaybol..

En azıdan öldü diye bilirim,
ne ben gurursuz ölürüm,

Sessizlik içinde duyamayacağın sesim ben...
Bir gün bu sessizlikte duyulmak için, bekleyerek yaşarım...
Sesler içinde sessizlik yaşarım...

Her sevdaya başlayışta, sevdayı yaşamak biraz hüzün verir.
Seni mutluluğun gökkuşağına çıkarsa da hep içinde biraz burukluk saklar.
Gözlerini kamaştıran ışıltıya hasretle bakar.
Hayatında söyleyemediği güzel sözlerle,
yaşadığı sevinci anlatmaya çalışsa da
dedim ya hep bir burukluk vardır içinde...