Kuyuda Barınayım Şiiri - İsmet Murat Müç ...

KUYUDA BARINAYIM
Ya Rabbi çaresizim, günahlarım huruşan,
Yakup gibi kedere ben nasıl katlanayım.
Mahşer günü ilahi etme bizi perişan,
Ben İbrahim değilim ateşe dayanayım.

Günahımın yüzünden dertlerim bini aştı,
Elemin nemalandı dolaştıkça dolaştı,
Ya Rabbi betim benzim sarardı sırmalaştı
Eyyubun sabrı yok ki, gam ile uyanayım.

Dizlerimin feri yok, kırık kolum kanadım.
Hafızam durgunlaştı, bunadıkça bunadım,
Zaloğlu Rüstem değil, Ya Rabbi benim adım.
Bilalin bağrında ki, o taşı kaldırayım.

Düştüğüm çukur derin bulanık suyla dolu,
Geçmez gelip kurtarsın, burdan kervanın yolu,
Tut ellerimden kurtar bırakma gözü sulu,
Ben Yusuf değilim ki kuyuda barınayım.

Dağdağalı dünyada yalnız bırakma bizi,
Rahmetinle yarğıla affeyle hepimizi,
Keramet göstererek o koskoca denizi
Ben Musa değilim ki ortadan yardırayım.

Dünyanın telaşesi, sıkıntıları bitmez,
Elem geldi yerleşti; bedenimi terk etmez,
Ahvalim sana ayan gücüm kuvvetim yetmez,
Nuh gibi gemi yapıp tufandan korunayım.

Müçtehit kul olarak dertlere rezerveyim,
Yardım eyle Ya Rabbi tükenmek üzereyim,
Kısacası acizim, tozdan ufak zerreyim,
Davut kulun değilim demiri yoğurayım.

Sözlük:
Huruşan: Coşkun

İsmet Murat(Müçtehit)
Halk Şairi