İki ayak üstünde olmuş dört ayak,
Kendini beğenen akıldan manyak,
Aslında böylelerin harcıdır dayak,
Hiç yere kalplere kırar kuyruklu.
Hep sonundan görme oldum delisi,
Zanneder ki hiç boşalmaz dolusu,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta