ilk okuldan üniversite terke kadar ankarada okudum hala ankarada oturmaktayım kitap çıkarmak istiyorum ama bazı nedenlerden dolayı çıkartamadım
dost bildiğim arkadaş
güzel gülmelerin arkasında saklanan
tatlı tebessümlerle beni yaralayan
hayatı bana zindan eden dost
kahbelerin en kahbesi
mutluluk nedir bilirmisiniz
kimine göre sevgilisini elini tutup
dudağına bir buse kondurmak
kimine göre yemyeşil dogada
çimlerin üstüne uzanıp
gök yüzünü izlemektir
sokak lambalarının ışıltısı
yağan yağmurda gök gürültüsü
ihtiyarlamış bedende beyaz saçlar
tamamlardı he zamanı
elinde fenerle gezerdi bütün yolları
bak gonca gülüm
sabır ağacı cürüdü
yanlızlık seni benden caldı
kurumuş yapraklar
dökülmüş yerlere
savrulur gider yaban ellere
ah çekip gurbete düştüm
nerede olduğumu bilmeden
yürüdüm çaresizlik içinde
ah çek,ip yollara düştüm
savaşacak dermanım kalmadı
düzdür koridoru pistir havası
okul değil baş belası
sürgün yeriymiş meğer burası
işte anlatıyorum Mehmet Akif´i
Ne ben anlarım yaşamı sensiz
Nede umudu ararım caresiz
Sen yanımda yokken varmı sanıyorsun
İçimde sensiz caresiz
Bir umut ışığı
Hep aradım durdum
seninle beraber oldum
henüz dokuz yaşımda
bazen sevgilim oldun
bazende en yakın arkadaşım
sinirlendim seni buldum
gülümsün sen benim
elimde hiç solmayan
ellerini yapraklara
kokusunu teninin kokuna
benzettiğim gülümsün sen
ölüm bir nefeste verilen hayat
ceza hak ettiğin aykırılık
yaşam uğruna yaşaya bileceğin umutlar
ve yaşamak için bir sevda masalı
kabahatler üstünde cezalar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!