kiprit çöpüne benzer yaşam
kısa ama cok tehlikelidir
yakacak birini mutlaka bulur
yada yanmamak için kaçan birini
yorulmaz hiç hep arar
hiç bıkmadan usanmadan
bir dramdı o gözler
hiç gülmedin hep ağladın
ben bakamaz oldum yüzüne
sen ağlarken
göz yaşların suratından değil
benim yıldızım oldun
gecemi aydınlatan
karanlıkta kalmamam için
gecemi aydınlattın
küskün kalmadın hiç bana
ne ağlamama dayana bilirdin
gök kuşağına benzer hayatın
renkarenk bütün güzelliğinle
mavisi vardır gözlerinde
gök yüzünü unutturur bana
hayat bir neşedir senin için
parkta oturmuş derdimi anlatıyorum,
her zamanki gibi o ağaca,
beni bir tek anlayanda, oydu dinleyende
hep konuşuyordum, o susuyordu
hep dinledi hiç bir şey söylemedi
ama hala anlatıyorum
Bir gün dönmek istersen geri
bulamassın asla beni
bıraktığın gibi geri
gidemessin dönemessn sevgilim
saçlarıma düşen akları
firar etmiştim onbeş yaşımda
kacıyordum herkesten
benim sana oln sevgimden ve nefretimden
kacıyordum herkesten
bir bak maziye doğru
elinde eski bir oyuncak
yüreğinde bir sevinç çığlığı
ve umutları dağ gibi kocaman
güzel cocuk
yaşıtları bilgisayarla oynarken
ölümmü zordu yoksa yokluğunmu
bedenimde ne can kalmıştı
ne bir duygu
nede bir umut
sensiz ölüden farksız
girmeden tabuta
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!