Kürşat Ak Şiirleri - Şair Kürşat Ak

kuğu kadar narin
ceylan bakışlı yarin
eşsiz gülüşünü özledim

aşk düğümü ipten ince
karşılık görmeyince

Nefes candır, nefes benim, nefes siz
Vatan yoksa her birimiz nefessiz

Şair kürşat ak der; özüm sözümde
Vatan candan önce gelir gözümde

papatya falı bakmıştım ikimize
olamadık birgün baş başa, diz dize

fala baktım "seviyor, sevmiyor" diye
aşkım fala kaldıysa bağlanmak niye

Ekilen aşk tohumundan çıkarken tomurcuk
Düş kurup platonik aşka tutulan saf çocuk

Kürşat AK

yalpalamayacaksın
rauf başkan gibi
her dönemin adamı değil
her dönem adam olacaksın

o kuzey kıbrısın sesiydi

gitmek istiyorum ben bu şehirden
memleket dediğin gurbet oluyor
bir haber ver bana gölden, nehirden
uzun binalardan renkler soluyor

görmek istesem de birilerini

Ruhumun sendedir intişamı, hanlığı
Beraber yıkalım artık şu karanlığı
Çekiyorum sensiz derdi, perişanlığı
Mutluluk seninle olmanın bir anlığı

Seninle geçecek andan intişamı yok

Ne hayâller geçirmiştik hep içimizden
Bir aşka tutulduk, yüreğimizi yaktık
Mutluluk hep yoksun kaldı bu sevgimizden
Rüya gibi unutmayıp ne yapacaktık

Ben bir sevgiliye "sensiz olmaz" diyemem

Açılan sevgilinin penceresiydi
Daha güneş batmadan önce kapandı
Rüzgarda savrulan aşkın perdesiydi
Pencere kapalı, perde yalandı

İsteklerim, heveslerin öncesiydi

Kalmasın aklımda bir yerde
Derinlere dalan bir şey var
İsyanım; saçma sapan derde
Beni derde salan bir şey var

Gözüm görür, aklım şaşar mı