Kurdele Saçların Şiiri - Alperen Yılmaz

Karanlık her tarafım, her bir yanım zift, kömür…
Umudumu hapsettim kanser ilaçlarına.
Seninle sükûnete erdi bu girift ömür.
Adımızı kazıdım çınar ağaçlarına

Yüzyılda bir olsa da, elini tutmak ne hoş…
Yanımda olacaksan, ölüme gitmek ne hoş…
Can yakan gülüşüne tanıklık etmek ne hoş…
Hayatımı bağladım kurdele saçlarına.

Sen ne yüce gönüllü, ne asil kadınmışsın.
Benliğini unutmuş, sevdaya adanmışsın.
Aşığı yüceltmeyi hakikat edinmişsin;
Yardım etmek isterim kutsal amaçlarına.

Sonu belirsiz olan bir yolun başındayım.
Ele geçirilemez bir sevda peşindeyim.
Rüya kadar imkânsız bir gönül düşündeyim.
Yetememek tek korkum, tüm ihtiyaçlarına…