Kurban Olurum Şiiri - Veysel Şimşek

Bizim memleketin her şeyi hoştur,
Gurbet yüreğimde düğümlü taştır,
Aldanma kardeşim istanbul boştur,
Ana vatan yurda kurban olurum.

Hele sonbaharı bolluk bereket,
Zalim gurbet senden etmişim nefret,
Sebeb istanbulda ömrünü tüket,
Baba vatan yurda kurban olurum.

Havası bir başka suyu bir başka,
Yemyeşil bağları düşürür aşka,
Gözüm yok İstanbul sendeki köşke,
Canım memlekete kurban olurum.

Derelerden çağar bahar selleri,
Çiçek açmış bahçelerde gülleri,
Ne güzeldir bizim köyün halleri,
Şirin köyüm sana kurban olurum.

Tarlalarda ekinleri yeşerdi,
Düşe daldım iki gözüm yaşardı,
Garip kaldık gurbet bizi şaşırdı,
Anavatan yurda kurban olurum.

Bellidir soyumuz, belli ırkımız,
Fakirliktir sebep, dönmez çarkımız,
Budur sebep senden göçme terkimiz,
Canım memleketim kurban olurum.

Samna garip şair seni unuttu,
Malesef İstanbul bizide yuttu,
Veysel der; Memleket gözümde tüttü,
O baba vatana kurban olurum.