Kullardan Hiç Vefa Umma Yeğenim

Kullardan hiç vefa umma yeğenim
Bizi halk eyleyen Rahman’a bak bak
Bulursun bir felâh, vardır gümanım
Takdirine sığın, fermana bak bak

Kula her ne gelse olur kaderden
Allah ki var yavrum, gel küsme derden
Gam çekenler bir gün çıkar kederden
Buna mü’min olan imana bak bak

Sen bir günah etsen, affedenin var
Mevlâ’dan gelene, çok etme keder
Sıdk ile tevbe kıl, eyle istiğfar
Emri ne göstermiş, Kur’an’a bak bak

Kullar kusurunu etse itiraf
Olsa da günahı misal-i Kaf Kaf
Tevbekâr olanı etmez mi muaf
Hadiste bulunan Sübhan’a bak bak

Der ki Cemâl ehberlerim üzüldü
Aşk beni eritti, bağrım ezildi
Günler tebdil oldu, devran bozuldu
Kanlar su kesildi, zamana bak bak