Kul, Köle, Ettin Felek Şiiri - Fahri Bulut

KUL, KÖLE, ETTİN FELEK
Tanrıdan bir gayrıya kul, köle, olmam derken,
Her güne iç dünyamda, antla, yemin verirken,
Aklımı çalıştırıp. Gerçekleri görürken,
İçi, dışı hep küfre, kul, köle, ettin felek…

Benim dediğim dedik, çaldığım ise düdük,
Gezi olayında, gördük, anladık, hödük,
Türk ulusu cesurdur, yılmaz ve korkmaz dedik,
Hödük olan cahile, kul, köle, ettin felek…

İliği çok aç kalmış, yiyor yiyor doymuyor,
Çokça beddualar var, kulak ardı duymuyor,
Narkozluysa bir millet, kolaya uyanmıyor,
İliği aç sefile, kul, köle, ettin felek…

Zor cahilin böylesi, duyulup, görülmedi,
Üniversitelerden, diploması yok dendi,
Yandaş basın sus, pusta, gazetede vermedi
Diplomasız, cahile, kul, köle, ettin felek…

Hödük “korkak”) Anlayışsız, görgüsüz, incelikten nasîb olmayan, kaba (kimse): Ben ehl-i