Kudret Kobal Şiirleri - Şair Kudret Kobal

kolunu kanadını kırmışlar
benim yanında olup
yaralarını sararken
ilacın olmam
seni çok sevmem lazım

SENİ
SENİ UNUTMAK DEMEK
Sevdayı unutmak demektir
Yeşili maviyi unutmak
Denize yalan
Günbatımına hayal demektir

En acımasız tavrımı takınıp
En zayıf anında terkedeceğim
Bu şehri

Ama çok işim var
Önce taksimi yakmalıyım

İki satırlıkmış aşkımız
Cümleden biraz fazla
Tok evin aç kedisiymiş aşk
Senden yoksun benden ziyade

Geceye bulaşan bir bakış

seversin

bazen ilktir
gözünü karartır seversin
güvenini yitirmişken çıkar gelir
gözünü kapatır yine seversin

eller titrer
gözler dalar
harfler dağılır
kelimeler zorlanır
cümleler düşer de
kağıda bir türlü dökemezsin

Yalnızca bir kadının gönlünü fethetmek için değil
gönlünü fethettiğiniz kadınlar için de şiir yazınız

yok öyle kısa şiirler

çocuk
ağla ağlaman gereken zamanlarda
büyüyünce
belki de utanacaksın
canın çok yansa da
ağlayamayacaksın

hayatı
yeniden öğrenirken
sıra arkadaşım olmaya
var mısın

bazen okuldan kaçmaya

Her gece kapım çalınır
Alıştım ama
İlk defaymış gibi davranırım
Oda tüm şakacılığıyla