Küçük Kuş... Şiiri - Ahmet Ferit Coşan

beyaz bir kağıtsın anlarımın üzerine hevesle serdiğim,
doğmamış hayallerim, çatlamamış umut tohumlarım,
görünmez dağların yeşil yamaçları yurdudur hayalinin...

ay bulutlar arasından sıyrılıpta gecemi şereflendirdiğinde,
gönlümün sisli rıhtımlarının kuytularına yavaşça yanaşır hayalin,
türlü gizemler taşıyan ilham denen yükü boşaltırsın önce,
yavaş yavaş karanlıklarıma ilerlersin sonra gözlerin parlayarak...

mekan yitirir anlamını, bütün, parça savrulur zamanın herbir zerresine
gerçek, düş ayrılmaz olur,
sana sarılış hayalim kardeş olur sana dokunamayışım gerçeğine,
acılar gece boyu dans ederler gönlümdeki panayırda,
eflatuna boyarsın geçtiğin her köşeyi miskin yüreğimde,
gece boyu yanarak ateşlerde, küllerimden yeniden doğan kuş olurum,
taşırım en ağır yürek yüklerini,
dinleyebilirim en hüzünlü ezgileri,
doğmamış çocuk olurum, günlerini dünyayı özlemekle geçiren,
hayalinin peşinsıra içime açılırım, gözlerin değemeyeği güzelliklere inerim...

ne zaman ay tamamlar semahını dünyanın etrafında
gizlenir hayalin bir gitar telinin açtığı geçide,
sığamam girdiğin delikten, çaresiz bakakalırım gidişine,
güneş doğarken göçmen serçem,
çoktan kopmuştur içimde binbir fırtına herdem...

00.54 am.26 aralık 2002