Giden vapurun arkasından el salladın sanki
Son ayrılışımızda veda eder gibiydin
Son görüşmemiz olmayabilirdi belki
Beni yalnız bırakmayıp, keşke gelseydin
Konuşur, hallederdik sorunlarımızı
Çocukluğumun,kağıttan gemileri
Geçiyor karşımdan
Lüks mevkiileri
Dedikodu eden kadınlar geçiyor,usumdan
Girişleri tahta kokar
Telaşlı iskarpinler,ruganlar
Bir gün daha geçti,bak
Bugün ne yaptın işe yarayacak
Geri gelmez, o artık dündü
Yaşa bari keyfinle bugünü
Zeka, enerjidir
Enerji, yok olmaz
Senin temelindir
Form değiştirir belki,yok olmaz
Biliyorum
İnsanlığın ölüm fermanısın
Yazmak istiyorum, yazamıyorum
Zindan resimleri çiziveriyor kalemim
Duvarlarda hüzün görüyorum
Kan doluyor defterim
Ters giymiş çoğu insan ayakkabısını
Farkında bile değiller
Odanın içinde raflar
Rafların içinde kainat var
Ölümsüzleştirir kalem ,kelamı
İnci gibi dizer dervişler her satırı
Zulm etme, yeter artık biteviye
İnan artık, gönlümdeki şu sevgiye
İnanmaman canımı çok acıtıyor
Gönlüm her daim kanım, kanım kanıyor
Değil dokunmaya, kıyamam bile bakmaya
Saniyeler dakikaları kovalar
Dakikalar, saatleri
Saatler günleri kovalar
Günler,Ayları
Aylar yılları kovalar
Sen Yakalanırsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!