AYNALI DEDE DERSİ 1
Aynalı Dede’nin Dersi
Bakmadın insanoğlu
İçten içselliğine
Bir koşturmadayız hepimiz
Gün doğar, gün batar, aynı
Neden koşturduğumuzu bilmeyiz
Bulut gider, güneş gelir, aynı
Belki rakı içtiğin bardak benim
Ya da elinde tüten sigara
Belki her Nefesinde, sonum olacaksın
Ciğerindeki duman benim belki
Roman yazarken sırtını dayadım ın ağaç?
Usunda uçuşan kelimeler?
Beyefendi, centilmendir
Kadının kıymetini bilendir
Pervane olur etrafında
Kadın,ona nadide bir çiçektir
Biryantinlidir bıyıkları,saçları
Takım elbise ve boyunbağı
Çıktı ruh'um Astral seyahate
Döndü ışık, yürüdü gerçeğe
Oldum Alemde alevden bir ok
Gördüm ki, Bir var, iki yok
Işık dervişleri özlerine dönmüşler
Boş gezenin,boş kalfasıyım
Bazısı,hayali duvar örer
Düzmü? Eğrimi? Bakarım
Bazısı,hayali boru tamir eder
Çatlak varmı? Su kaçırıyormu? Bakarım
Bazısı hayali balık satar
Cehennemin çocuklarıyız biz
Karabasan gibi çöktü üzerimize
Aslında aynı bizim kaderimiz
Hayat cehennem oldu bizlere
Yeni bir sayfa açamayız
Defterlerimiz bitti, sayfa kalmadı
Ferhat ile Şirin
Rıza babanın çocukları
Irak savaşında katledildiler
Başka çocuklar gibi
Kadın
Dövülmez, sevilir
Kadın
Herşeyden önce Annedir
Nasıl kıyarsın sizleri doğurana?
Sonra, adamım diye gezersin
Işıklı makyaj aynasına baktı
Vuran aksi,ne bedbahttı
Pavyonda geçiyor hayatı
Ne idi sanki kabahati ?
Zar,zor uyanır,öğleden sonra
İçkinin ağrısı vurur başına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!