Kubilay Enginol Şiirleri - Şair Kubilay ...

Kubilay Enginol

Bir ben var, benden içerü
YUNUS EMRE

Ey yunus
Bilgeliğin, şiirlerin
Ne kadar da derin

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Bu yıl bu dağın karları erimez
PİR-SULTAN ABDÂL

Katletti seni Hızır Paşa
Sebeb oldu idamına
Giderken sen,darağacına

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Gezerim, görünmez kanatlarımla
Âlemlerin içinde
İnsanoğlu hâyâl edemez usunda
Oluveririm istediğim her yerde
Gâh-i giderim bir ulunun yanına
Gâh-i görürüm, istediğim her yeri

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Ruh'um
Al beni, benden içerî
Hamdım, piştim, oldum
Gezdir bana Âlemleri
Gâh-i, bir ulu ile konuşayım
Gâh-i, kaf dağında soluklanayım

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Koklayamadığım saçların
Deniz kokardı herhalde
Muzip şakaların, kahkahaların
Alır götürürdü beni gençliğime
Hayaller kurdum hep ikimiz adına
Alaycı umutlar verdin inadına

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Bak ki,insanoğlu ne haraptır
Fakat, kendisini kaf dağında sanır
Çoğunun kamburu olmuş kibir
Bir su damlasıdır, başka nedir?
Hayal derinliklerinde yatar sır
Dikkatli okumalı satır, satır

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Her sabah bana doğan güneşsin
Huzur verir her daim ,sesin
Sıcaklığın bir başkadır senin
Sen benim sebebim, Annemsin
Hem Atilla'sın, hem kadınsın
Haksızlıkta hazır hep kılıcın

Devamını Oku
Kubilay Enginol

İşte geldim Aşiyan'a
Nam-ı diğer yuva'ya
Önümde deniz,tekneler oynanır
Martılar,hınzır ,yemek için yarışır
Arkamda Tevfik fikret'in evi
Yeşilliklerden kuğu gibi yükseliyor

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Canlarını hiçe sayarlar
Yeter ki bir can kurtulsun
Onlar gizli kahramanlar
Tuttukları altın olsun
Kimi damda kalan kedinin amcası
Kimi alevden mağdurun kurtarıcısı

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Ay doğdu yine geceye
Karanlığı ,loş etti
Yaşam denen bilmeceye
Kimini hüzün, kimini hoş etti
Aydınlattı bir sahili
Sarılmış bir sevgili

Devamını Oku