Kubilay Enginol Şiirleri - Şair Kubilay ...

Kubilay Enginol

Gonca Bir Gül İdim
Amcamın Oğlu
Kopardı
Solmayayım Diye Çok Uğraştım
Olmadı
Utandım,Sokaklara Kaçtım

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Diken gül’ün dostudur, aynı zamanda meftunudur
Hoyrat ellerden koruyucusudur
Diken olmasa, gül olur korumasız
Nazenin dalını kopartırlar apansız

Gel gül senin dikenin olayım

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Gözyaşlarım kurudu, inci oldu
Al, hepsi senin olsun
Yüreğim elemle, kederle doldu
Aldırmıyorsun, işte sen bu ’sun

Yeminler edersin, sözünde durmazsın

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Dizim çatladı, gittim Acile
Beklerken karşılaştım hüzün ile
Altmışlarında bir amca
Zaten ihtiyacı var bakıma
Evlatları atmış sokağa
Yatıyor hastane koridorlarında

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Sarhoş birisi,danışmaya sordu
Peltek dille, saçlarım beyazlıyor
Günler hızla geçiyor
Durduramıyorum, başım dönüyor
Çıktı kapıya,köşeye yıkıldı
Ramazanda içilir mi ?

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Fasuli Ana benim adım
Kocam öldü, kırıldı kanadım
Evimi direği idi,gitti
Direksiz ev kül oldu,bitti
Kimse yok,kaldım sokakta
Hastane sıcak,güvenli

Devamını Oku
Kubilay Enginol

ACİL SERVİS 4
Ah acil servis
Bir yanda hastalar,yaralılar
Diğer yanda kırık hayatlar
Hastalar elbet şifa bulacaklar
Eğreti koltukta, eğreti hayatlar

Devamını Oku
Kubilay Enginol

AĞLAMA
Doğdum herkes gibi ağladım
Niye ağladığımı şimdi anladım
Cehenneme gelmişim,ne bileyim
Geldik bir kere ne diyeyim
Arkamdan vurdu Dost bildiklerim

Devamını Oku
Kubilay Enginol

Rüzgar mızıka çalar
Eşlik eder türkülerime
Bazen muziplik eder
Anasonu savurur havaya
Ay zaten dostumuz, ışıtır hafiften
Denizsiz olmaz, hep ayakucumda

Devamını Oku
Kubilay Enginol

ALBATROS
Bir Albatros süzülerek gelir,taa uzaklardan
Hiç ayrılmadı,yuvasından,üç yavrusundan
Kanatlarını açtı, korudu onları fırtınadan, borandan
Eksik etmedi yemeği hiç yuvasından
Yine geliyor, uzaklardan

Devamını Oku