Akşam çökünce, mutlu olurum nedense
Bütün çirkinlikleri, kapatır siyah perde
Sessiz, sakin, biraz da serin
Güzel hayalin aksediyordur siyaha belki de
Sonbaharı severim, mevsim kış olmadan
Al, al olmuş yine Ruhsar’ın
Açılmış yine o güzel Didarın
Bihus eder senin o endamın
Semen kokar kamer-i famın
Âlem-i Ekber içinde Âlem-i Asgar
Âlem-i Asgar içinde Âlem-i Ekber
Dinle bir an için kendini
Duyacaksın
Nehirlerin uğultusunu
Rüzgârın sesini
Sana Bir şiir yazsam
Beni affedermisin?
Mısralarımda sıcak öpücükler olsa
Yine bana gülümsermisin?
Rengarenk kuşlar olsa
Kucaklar dolusu çiçekler
Ahmağın birisi,kendisini kral zannediyordu
İstediği olmayınca,yağdanlıklarına kızıyordu
Ter,Ter Tepinip,bağırıyordu
Dalkavuklar,içten,içe alay ediyordu
Ahmak,kendisini ölümsüz zannediyordu
Hesap Sorulmaz,hesap sorarım diyordu
Suya,Kan Bulaşmış
Ayın şavkı,Temizlemeye Uğraşıyor
Berraklık,Kızıllaşmış
Ay,Boşuna Çırpınıyor
Güneş Ne Zaman Doğacak?
Azametiyle,Isıtacak
Kerahat vakti geldi, keyf zamanıdır
Keyf alıp neşelenme anıdır
Ehli-keyf olunca, kalem çıkartılmalıdır
Çünkü en güzel şiirler mey eşliğinde yazılandır
Ne zaman karşıma oturdun?
Elindeki kadehi hangi an doldurdun
Canım sevgilim, iyi ki varsın
Sen bana kış değil, daima baharsın
Gözümde her zaman taze bir dalsın
Sen cananın değil, daima bana cansın
Deniz gözlerine bakan, dalıp gider insan
Sen yanımdayken, hep bahar, hep yazdı
Küsüp, kırılıp ta gidecek ne vardı
Sardı şimdi etrafımı, hazan yaprakları
Sen gittin, gün karardı, güneş karardı
Etrafımda her şey, artık sensin
Kurmuşum salıncağımı, iki yıldız arasına
Tatlı, tatlı sallanıyorum kâinatta
Bir boşluk, tatlı bir rehavet var ruhumda
Sallanıyorum bin bir rengin ortasında
Burada karanlık yok, hep aydınlık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!