Köylü Mısralar Şiiri - Ömer Yazıcı

kırılgan akşam üstlerinin ilklere işleyen yanlızlığından sus um
kusursuz sevgilerden arındırılmış yüreğimle
körpe türkülere
evliya misali köylü mısralar besteliyorum
yokoluş sesleri geliyor uzaktan
ılık ılık nefesleniyor ensemde
sağ elinin işaret parmağı kadar yakın ölüm
yada
iki lakırdıyla çökecek kadar dünya
körkütüklüğüm rakıdan geçmiş
sarhoş olan ben değilim
zaten
bende bendeğilim
hani eline kalem alan şair olurya fesleğen kokularıyla
aşk dilenir
bilmezlerki
sevda nisanda kazınır yüreklere
baharda doğar sarı kelebeklerin çiçeklerle dansı
ve ölür
ötede
kırmızı ışıkta durmayı beceremeyen anlaşılamamaklar
bıçak çekmekte
şuursuz sevmelerin şükürsüz saatlerinde
akşam üstü
sokak lambalarının ahenkli titreşimlerinde
nefes almak değil yaşamak
ölüm yakın

FUFUKA