Kötüyüm Şiiri - Ömer Yazıcı

Kötüyüm işte
Neresinden tusam birşeyler kopuyor
Bir şeyler incinmiş
Farkındamıyız bilmiyorumki yüreküşümelerimizin
Alıyor
Götürüyor
Bir yanda tomurcuklanıvermiş gözlerin
Bir yanda keskinm bıçak bakışlar
Hangisi yalan
Hangisi gizlenmiş
Sonsuz bir uçurumun kenarındayız şimdi
Tökezleyip düşmekte var
Büsbütün atlamakta
Belki derin bir türkü iter
Belki yabancı bir el
belki dost
Her yol uçurumun dibine gidiyor işte

Kötüyüm işte
Tarifide yok
Anlamıda
Bir yerlerde bir şeyler eksilmiş
Ne eksilen ortada
Ne eksilten
Bir başıma kalmışım
Ne sendeyim
Ne dünyada
Oksijenmi yetersiz?
Toprakmı?
Su mu?
Gözlerinmi çekti gitti yoksa

Kötüyüm işte
Aldı gitti türkülerimi birileri
Aldı gitti şiirlerimi
Aldı gitti beni
Çoktan sürüklenmişim boşluğa
Ne düşüyorum
Ne yükseliyor
Nerdeyim
Kimim
Kimlerdenim bilinmez
Bir kalemim kaldı şimdi senden yana
Bir göz kapaklarım
Birde zifiri karanlık

Kötüyüm işte
Sendede kötüyüm
Başkalarındada
Ne kendim olabiliyorum
Ne kendimi bulabiliyorum
Ahanda elimi uzatsam
Ne tutan oluyor
Ne reddeden
Arabesk bir şarkı gibiyim şimdi

Kötüyüm işte
Ahh nerde o eski plaklar
Kanatlandırıveren
Ruhu şahlandıran duygular
Birer birer terketmekte
Hade lenn çekmiş herşey
gülücüklerle süslenmiş şimdi hastirler
Ne dişlerimi gösterebiliyorum
Ne yaşlarımı
Tokat gibi indi gerçekler
Balon gibi söndü
Kötüyüm işte

FUFUKA