Hayret! Nasılda ışıldıyor yüreğin
Sen gerçekten kul musun?
Sevdanı gördüm gözlerinde
Yoksa ulaşamayacağım nur musun?
Çırpınır güzelliğinin yakamozunda şiirler
Aslında biz
kendi bedenimizde başkasının kalbini taşıyoruz.
Bu yüzden adını aşk koyup,
sahibini arayarak yaşıyoruz.
Gözlerin papatyaların özü
Sana aşkla bakmayanın
harama dönüktür yüzü
Sevdana düşmeyen ne bilsin?
Dağı tepeyi düzü...
Her sonbahar bir şairin hüzünlü düşüdür
İçini sızlatan ayaz değil
veda ederken son görüşüdür...
Bak
yine döküldü yapraklar, soldu Gül
Darda mısın
darda mısın?
üzüm bitti bağda mısın?
Hala beni seviyorsa
hiç boş yere ağlamasın
Uzun lafın kısası
Musanın asası
yarınca denizleri ikiye
her biten aşk bir firavun doğurdu...
Kimi iman etti sevdalara
kimi yüreklerde boğuldu
Hep mi şiir doğurur
hasretine gebe kalan geceler? ...
Kim bilir kimlerde son cümlesin
Kalbim hala, ilk gün gibi
Gece olunca
Şairinden nefret eder kalem kağıt
Onları da alet etti sevdasına
Hep çile, hep ayrılık hep ağıt...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!