Maksat Şiir Olsun
Sana bu şiiri laf olsun diye yazıyorum
Gözünde sinek ikilisi kadar değeri olmayan bir iskambil kağıdıyım.
Hayat kumarında tebessüme mağlup hayallerim
"Sen bana gün verme
ömür ver, yetmez" dedi adam...
"Sen bana gül verme
gülüver, yeter" dedi kadın.
Yüreğim darağacı mı
Neden dalıma yüzünü astın?
Senden sonra,
çul çaput bağladı bütün talihsizler
Hakaret ediyorsam insanların samimiyetsizliğine
vefasızlığa kastım!
Seni mi seçti merhamet Tanrısı?
Doğduğunda gerek kalmamıştı güneşe.
Bütün savaşlara inat
bombaların gölgesi altında
çocuklar pürneşe...
Mesela reçetemize kalp çizse sevda doktorları
"Ayrılmaları mümkün değildir" diye tanı koysalar.
O zaman geçer miydi vefasızlık hastalığı...
Yoğun bakıma alınmış aşkların serumuna
Hiçbir ilişkimde bulamadım meyhane peynirinin tadını
Bir yetmişlik içmeden hatırlayamaz oldum eskilerin adını
Bir zamanlar “Seni çok seviyorum” diyenler, şimdi kim bilir kimlerin kadını?
Gölgem intihar etti, suretim aslımı astı
Yüzümdeki sahte tebessüme kandı herkes
Annesi ölene öksüz derler
babası ölene yetim
Sevdamı öldürmeseydin eğer
yeniden doğmaktı niyetim...
Şimdi Ne derlerse desinler adıma
Çocukluğumuzda,
"Misafirler gelecek odanı temiz tut"
diye tembihlerdi annelerimiz...
Belki de o yüzdendi
gönlümüze kim misafir olsa,
pırıl pırıl sevmelerimiz
Bir çocuğun elindeki misket
yaşadığı dünya kadar büyüktü
Bazı insanların dünyaları
bir çocuğun elindeki misket kadar küçüktü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!