Korkaklar Sevemez Şiiri - Müslüm Bayram

Nerede bir korkak görsem utanırım
Nasıl bir duygudur ki bu?
Esiri eder kelepçesiz
Nesimiler, pir sultanlar gelir gözüme
Allah’ın Arslan’ı Ali gelir
Yüzüm kızarır asileşirim.

Üç fidanların, Denizlerin ruhuyla
İnsanlığı yüceltmeliyiz diye haykırırken
Gökyüzünde kara bir bulut parçalanır
Yarılır tam orta yerinden
Paramparça dağılırken.

Şaşkınlık içerisindeki kalabalık halk
Bir koro oluşturur kendiliğinden
Yaşasın insanlık, kahrolsun kötülük sesleri
Yücelirken göklerde renk, renk
Bir mahşeri andırır!
Korku yenilmiştir artık

Süt maviliğiyle semadadır bulutlar
Yıldızlar karanlığı aklamıştır
Güneş saçarken gülücüklerini,
Doğuyor üzerlerine
Cennetten renkli gül sunuyor.

Seni seviyorum diyen yüzlere
Sevgilim, aşkım diyenlere.