geceleri sığınağına dönerdi yorgun sevgilim
terlemiş elleri toprağa değince
acı bir küfür savururdu - kim bilir -
sanki suların tersine aktığı bir dünyadaydı
ve o -her gece- kaçardı sığınağına
korkuları, yoksunlukları, ümitsizliğinden bunalmıştı
gece olur
uyku katresi gözlerinin yazında
karanlıklar adında mana bulur
gecenin tüm ezgisel tonları
bir şarkı olur
serenat olur ülker yıldızına
sen ört üstünü bu gece
neme lazım uyurum belki
saramam seni
üşürsün kıyamam
sen yine de sıkı giyin
...kaybolmasın teninin sıcaklığı
daha çok erken
her şey için çok çok erken
durun açmayın çiçekler
gelme bahar
yeşermesin hiçbir bahçe
daha o gelmedi
ve yepyeni bir dönüm noktasında hayat
kurulmuş saatlerin çığırtkanlığı beklemede henüz
bir fırtına kopacak
sessizliği bozulacak zamanların
severdim dokunuşlarını
çok ama çok severdim
bir içten gülümsemesi
severdim onu...
gökyüzü sağanağa hazır
yeraltı sığınılmaya
kardelenler hazır yükselmeye
her şey yerli yerinde
toprak çökmeye meyilli
yaşlar düşmeye gözlerden
şimdi hatırladım
nefes gibiydin hayatımda
bazen hırıltılı
çoğu zaman sessiz
ama can veren
sinsi ve içten geçerdin hep
sen vardın
gözlerin vardı
bir de yıldızlarımız
saçların gibi
nefesin gibi
kokun gibiydi
sen olmak
yalanlara gitmek
biraz konuşmak
çokça içmektir
körlemek geceleri
baharı aşka denklemek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!