Yediğin kul hakkını, tövbe belki kurtarmaz,
Yırtılan boyunları, hiçbir dua onarmaz…
Burunlar parçalanmış, bir de kendini düşün,
Ya sen ısırılsaydın, üstelik de bütün gün…
Vicdanları dışladın, hayvan bile hissetti!
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta