Kolay Değil Tek Bedende İki Kişilik Ölmek

Bir kere öpsem kara gözlerinden
Çoğalıp düşeceksin dalından
Ben mahmur, ben solgun, ben en kırılgan ruh
Ziyadesiyle yorgun!
Neye yarar öpmeler...

Unut beni, git küçüğüm
Çoktan geride bıraktım sevmeleri
Çoktan söndürdüm gençlik kandillerini
Günlerimi, gecelerimi tümüyle yaktım! ..

Unuttum dünde olup bitenleri
Hayıflanıp da bakmadım hiç geriye
Nasıl dönmüştü o zaman etrafımda dünya
Yol arkadaşım değilken hüzün
Nasıl yürümüştüm o daracık sokaklarda yalnız başıma! ..

Biliyorum, seni üzeceğim ama
İki kere ölmek, tek bedende iki kişilik ölmek
Hiç kolay değil
Sevmeleri sonsuza uğurlamak...
Bu yüzden git! Sana da yazık olmasın
Baharının çiçekleri solmasın küçüğüm! ..

Bir kere gölge düşürürsen gençliğinin yüzüne
Hiçbir ışıkla aydınlanamaz zindanın
Anlarsın o zaman, ne kadar zormuş karanlıkla mücadele
Ve loş bir dünyada yaşarken
Gözlerine: “iyi bak gözlerim”demek...

Seni sevgiyle öpüyorum
Hep aklımda olacaksın küçüğüm
Kendine iyi bak demek doğru mu bilmem
Ama sana tavsiyem: gökyüzü her zaman, her yerde mavidir diye
Israr edenler olursa inanma! ..

Göç başlarsa bir gün denizden göğe doğru
İşte o zaman her yerde
Her zaman olur gök mavi! ..

Je t’aime / I love you...
Rukiye Çelik / ANKARA
4 Mart 2016