Kökeli Ozan Şiirleri - Şair Kökeli Ozan

Yurdum oldu şu ellerin öreni,
Hem derdi var, hemde devran süreni.
Hiç görmedim öz yurduna döneni,

Gurbetsin ya buralarda özüm yok,
El yurdusun sana başka sözüm yok.

Ey Aşk tanrıçası,
Varsın süzülsün,
Yere bakan gözlerinden,
Hayıflanan sözcükler.

Kederli yüreğini okuyorum,

Dökülür pınar olur, göz yaşım salsam,
Yediğim kuru ekmek, oda yok bazan.
Her günüm hüzün dolu, her günüm hazan,
Azmı çektim elinden, azmı be zalim.

Karanlık gecelerde, sermayen bendim,

Hergün imalı sözünden,
İnciler süzsen gözünden.
Attım Çıkardım özümden,
Yeminliyim dönmem artık.

Hiç görmedim senden saygı,

O güzel yüzüne hasretim senin,
Şu gönlüm arzular yanar bedenim.
Bir ömür hiç bıkmam bıkmam beklerim,
Seviyorum ya gülüm, Aşığım zaten.

İçimde özlemim bitmek bilmiyor,

Memlekete kamyon çarpmış çarpmaz olaydı,
Adı çatlı ne fark eder özbay olaydı.
Bu nasıl bir devlet sırrı olmaz olaydı,
Yazıktır kıymayın bize kıymayın beyler.

Devletin çarkı çürümüş,

Şu dağların zirvesine,
Hasret kokan gölgesine.
İçinde volkanlar kaynar,
Karlar yağar sinesine.

Belliki yangından yerin,

Hiç içimden geçmiyor,
Senden ayrı bir gece.
Felek fırsat vermiyor,
Zorla olsun istemem.

Gözlerim gözlerinde,

Yürüyoruz emin adımlar ile,
Yolumuz kur`ana hedefe doğru.
Her türlü engeller vız gelir bize,
Yönümüz kabeye kıbleye doğru.

Allah’ım emretmiş sanki göklere,

Alev alev yansam Aşka susasam,
Bir taş olsam kora dönsem kavrulsam.
Rüzgar gibi sağdan sola savrulsam,
Minnet etmem sana senin sevgine.

Düştün artık benim gönül gözümden,