Kıskanırım Ben Şiiri - Bekir Alim

Ey benim al yazmalım kara sevdalı gelin
Ceylan bakışlı kız!
Seni gökyüzünde mat bir buluttan,
Doğan güneşten ay'dan kıskanırım ben.

Kâbus gibi gelip çöken geceden
İsminin baş harfi, cümle heceden
Şirin dudağından seni her şeyden
Her şeyden hep seni kıskanırım ben

Denizdeki martı dalda bülbülden
Açan bir tomurcuk, taze bir gülden
İncinirsin diye seni kendimden
Kendimden bile hep kıskanırım ben.

Gözlerinden akan her damla yaştan
Kıskanırım seni karagöz kaştan
Ruhunu ruhumdan seni sil baştan
En küçük zerre'den kıskanırım ben

Sorsalar bu ne hal derim bu derdim
De bana kul köle ol be efendim
Aldığın son nefes olmak isterdim
Seni senden bile kıskanırım ben

Hem Güneşim oldun, ışığım oldun
Hem gündüzüm, gecem hem yazım oldun
Elimdeki sazım, mızrabım oldun
Ben seni bu yüzden kıskanırım ben

Dinle be al yazmam Ceylan bakışlım
Seni gökyüzünde parlak buluttan
Yağan kar tanesi yağan yağmurdan
Gündüzden, geceden seni her şeyden
Her şeyden hep seni kıskanırım ben