Anlatsam derdimi dert o kadar çok
Sözleri panzehir sanki birer ok
Bozulmuş nesiller saygı duygu yok
Yürekte merhamet vicdan kalmamış
Yüreği pas tutmuş kalbi taş kaya
Bulunmaz soyunda ar namus hayâ
Niyeti yok senin insan olmaya
Yeryüzünde nesli dengi kalmamış
Dost mudur düşman mı hiç belli değil
Söylesen söz almaz eğme sen eğil
Gör de bak kötüye ver de bir meyil
Dostluktan eser yok sevgi kalmamış
Gamdan saray yapmış köşk kale yapmış
Yalanlar içinde Şeytana tapmış
Kim ne yapar bilmem kim neyi kapmış
Dostluktan eser yok sevgi kalmamış
Der Âlim son sözüm işte son karar
Dön yüzün kıbleye el açıp yalvar
Kim girse koynuna sarmalar sarar
Bozulmuş suratta rengi kalmamış
16.02.2006 PERŞEMBE
Bekir AlimKayıt Tarihi : 11.6.2007 18:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bekir Alim](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/11/kalmamis-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!