Hüzün çöktü hasretinden burama
Merhem olmaz hiçbir tabip yarama
Kes umudu artık vefa arama
Sen yürekten sevmedin ki bilesin
Ne haldeyim hasta mıyım gördün mü?
Ağıt yakıp başucumda döndün mü?
Sordun mu hiç yaşıyommu öldün mü?
Sen yürekten sevmedin ki bilesin
El açtırdın köle yaptın kul beni
Hayat kurdum sayfa açtım yep yeni
Oysa nasıl, nasıl severdim seni
Sen yürekten sevmedin ki bilesin
Ölçtün mü hiç cadde sokak tüm arşı
Kaybettin mi cenk ettiğin savaşı
Tüm benliğin oysa sevmeye karşı
Sen yürekten sevmedin ki bilesin
Adam kimdir odun kimdir fark etmez
Zehir oldu benim için bal pekmez
Hiçbir gönül hiç bu kadar dert çekmez
Sen yürekten sevmedin ki bilesin
Düştün mü hiç yorgun gezip yollara
İmrendin mi sevda çeken kullara
Gör o zaman gör tutunup dallara
Sen yürekten sevmedin ki bilesin
Derdimize dert koymadın kattırdın
Ölsün diye kuyu kazıp attırdın
Sen sevmedin sen zevkini tattırdın
Sen yürekten sevmedin ki bilesin
Söyler Âlim söyler halım bu benim
Göçmen kızı kırmızı Gül tikenim
Bundan yanar bundan karardı tenim
Sen yürekten sevmedin ki bilesin
16.03.2007 Cuma
Bekir AlimKayıt Tarihi : 18.3.2007 10:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!