Kış Geliyor Şiiri - İsmet Zeren

Lambayı yak sabah oluyor
Gir kadınım soğuk mutfağa
Çayı koy ısın tüp gaz aleviyle
Yırtık terliğini süreyerek gir tuvalete
Oğlanı ekmeğe gönder
Kızı uyandır
Adamı boş ver
Barut gibiydi akşam zaten / dokunma
Lanabayı söndür
Şafak attı aç perdeleri
Odanın karanlığını at pencereden dışarı
Aç pencereyi
Kar soğuğunu hatırla
Yaslan pencereye
Fabrika işçisi kızların resmi geçişini izle
Hayat dokunuşlarını / cıvıltılarını
Yak sigarayı
Kül rengi gökyüzünü seyreyle

Sokak lambası yanıyor hala
Devlet fakir / elektrik işçisi cömert
Kediler üşüyor
Kuşlar aç / pencereye konuyor
Küf kokuyor tabiat
Pas tutuvermiş zaman
Güneş pastırma yazını çoktan tüketti
Hava kirli hava soğuk
Yaşamak güç
İnsanlar karamsar
Yıl bin dokuz yüz doksan dört
Aylardan Kasım
Kış geliyor