Tüm zamanları ırmak boyu denize taşımak gibi iyi niyetlerim vardı.
Hüzünlü gerdanına iğrilmiş bir renk önceliği...
Kendime teyellediğim çocuğumda yoktu o vakitler udi hicaz.
Yoktu düş artığı güvercin kanatları ve yüzümüzde bulut.
Ben başımı ılgın temmuzla oyalamaklardan geçiriyordum.
Kesmiştim aklını onun ve kavganın uzun tırnaklarını...
Ne zamandan beri pütürlenmiş bu ip zorluyordu iğne deliğini?
Bilemedim ne zamandan beri dağ eteklerinizde börtü böcek, öyle ot.
Tuttum ünlemsiz yağmurlarla çizdim altını ben de.
Demem o ki masal masal matitas değişilmiş kale güvercin ağıdına...
Tuttum döndüm kadifeyi daha acıtmasın, ah! ne kadar büyümüşüz.
Açılmış dikişlerimize dayandı çöl yeni bir sanrıyı ağlamaya...
ekim 2013
Deniz ErcivanKayıt Tarihi : 6.7.2014 12:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kirman isminin anlamı: 1. Hisar, kale. 2. İran’da bir eyalet ve bu eyaletin bugünkü merkezi. Kirman İran’ın güney doğusunda bir halı merkezidir. Elde yün eğirmeye yarayan araç. Sonbaharda biçilen ot, güz çimeni. 1. Topaç. 2. Yün, iplik eğirmeye yarayan araç. Güzün sulu çayırlık yerlerde yetişen körpe çimen; bunu yiyen koyunların ‘kepeneyh’ hastalığına yakalandığı sanıldığı
TÜM YORUMLAR (1)