Kırk Gece Gün Şiiri - Müslüm Bayram

Şair değilim ki yazayım
Mürekkebi kurşunlarıyla karayım
Mıh gibi çivilenerek yedi sütun manşet
Dermanın reçetesini sunayım.

Olsaydım şair ah… Sorsaydım
Acıyı kederi ak sayfalara döküp
Yüreklerden söküp sarsaydım
Ey rab....
Kutlu damarlarından akıp
Nasıl kanayım?

Ağır aksak çarpıyorum
Kapaklanmış kalpleriyle
Yalnızlık diyarlarında yetim öksüz
Boğuluyorum inim inim!

Pusulası sessiz çığlıklar çıkmazı
Labirentli coğrafyaların derinliği
Ağ sarmalı denklemlerinden
Kırık bin bir yazı.

Ecel dayanmış kapıya
Tutsak edilmiş gündüzler
Karartılmış gökyüzü
İlkbaharından soğuk geceler
Son sözlerin sorgusuz divanı.

Kurdu düşürmüş ağaç
Kırılmış eşiğimiz
İsyankâr gözyaşları çürüğü
Eriyen bedenlerin.

Sırrımız olmalı düşümüz
Gökyüzüne asmalıyız kanatlarından
Kafdağı’na uçurmalıyız ruhu
Ateşini çatıp yakmalıyız.

Yıldızları düşürerek külümüze
Doğmalıyız aşı tutup yeniden
Ana gibi yar gibi diyar gibi...
Doğumunu kutlayarak Anka’nın
Yazmak şiirini kırk gece gün
Yazabilir miyim ki ah.......................!