Kırık Yelkovan Şiiri - Oktay Güvener

Zamanın içinden geçerken,
Bedenim özlüyor toprağın kokusunu.
Kalbimde yankılanan saat,
Kırık bir yelkovanın sesi gibi.

İçimdeki boşluk,
Zamanın her adımında bir bıçak gibi
Kesiliyor
Yitirdiğim her şey gibi
Bana geri dönüyor.

Ay, bir avcı gibi
Gökyüzünden kuşlar avlıyor.
Benden geriye sadece
Bir ölümlü sözcüğün çığlığı kalıyor.
Ve senin ellerin,
Zamanın elleri,
İçimdeki sükûnetin sırrına
Usulca dokunuyor.

Benimle zaman arasında,
Bir iz bırakmadan kaybolan her şey,
Bir daha dönmeyecek saatler gibi,
Arzularımın içinde kayboluyor.
Ve sen,
Zamanın bilinmeyen bir yerinde,
Kaybolan her nefeste varsan,
Unutma beni