Sesin adını bırakmadı,
duvarın nefesiyle karıştı.
Kirpik kıvrımının ardında sığınan gece,
anlatamadı kendini.
Kalbime düşen bir gölgeydi,
toprağın unuttuğu sessizlikte titredi.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta