Kendimle Huzur Buluyorum Şiiri - Seyrani ...

Şimdi, aynaya bakıyorum.
Bu yüz benim, değil mi?
Ama biraz yabancı, biraz tanıdık...
Kim olduğunu bilmiyorum bazen,
ya da bilmiyormuş gibi yapıyorum.

Kendimle konuşuyorum;
suskunluklarımda saklı kalan kelimeler var,
kırılgan ve cesur,
çocukluğumdan kalma yaralar gibi.
Biliyor musun, bazen en çok onlar öğretiyor bana.

Sevmek...
Kendimi sevmek, ne demek?
Hatalarım, eksiklerimle barışmak mı?
Yoksa yıkılan köprüleri tekrar inşa etmek mi?
Bazen o kadar zor ki,
kendimle mücadele etmek,
fırtınalarla kucaklaşmak.

Ama anladım ki,
yolun sonunda değil,
yolda olmak önemli.
Ve ben buradayım,
kendimle, kendi sesimle,
huzur arıyorum.
S.GÖL