9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Bir gün son geldiğinde,
Kimse fark etmeden,
Kaçacağım,
O gün kimse benim için ağlamayacak.
Sadece kendime borçluyum,
Başım dik çıktığım tepelerden,
O gün koşarak geri geleceğim,
Herkes için yeten gücüm tek bana yetmedi.
Boşuna heba ettiğim gençliğime bir özür borçluyum.
Özürlerle kapatılmayacak yalanlarla yılları geçirdim,
Kendimden daha çok sevdiğim insanlar için,
Kendimden vazgeçtim.
Küçük bir cevap görseydim,
Belki göğsüm sıkışmazdı,
Biri bana bir kez sarılırsa,
Vazgeçmiş olabilirim.
Ama hep yalnızdım,
Yalnız yürüdüm, yalnız döneceğim,
Kendimden özür dilerim.
Kayıt Tarihi : 28.3.2023 19:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!