Dide-i ziya her dem bayram eyler
Sen salını salını geçtikçe buralardan
Yoksan sen garipse can tende
Bayram olsa olmasa neye yarar yar
Var git yoluna bu nefes kafesteyken
Ben çakmam pek heceden
Gül açılır geceden
Şairsen bilmeceden
Ders almasın bilecen
Bence kolay sence zor
Sen padişah ben köleyim
Sen mutluluk ben çileyim
Sevmediysen ben öleyim
Yıkılmazdım sen olmasan
Sen gül isen ben dikenim
Arı bensem balım sensin
Ağaç bensem dalım sensin,
Bağban bensem gülüm sensin
Vazgeçer mi gönlüm senden.
Mecnun bensem Leylam sensin
Allı turnam havalanma boşuna
Göğünde uçacak vatanım yoktu
Kalbim hedef olmuş düşman okuna
Çekip çıkaracak cananım yoktu
sus
ey bahtimin açmayan gülü
sus
boğuluyorum artık
sensizlik denizinde
Gönlüm olmuş dağdan inen sel suyu
Sana doğru akar durur gör beni
Kara zülüflerin aklımdan gitmez
Katıp arasında yarim ör beni
Bir mecnun misali düştüm çöllere
Her gece bin gecedir
Düşlere gebe
Her isyan kırık bir kalp
Nicedir tebessüme hasret
Dudaklarım
Yangına açılan kapı
Gözlerime bakıp medet uman yar
Ömrümü bitirdi bil yarelerin
Zehir çanağına bakıp gülen yar
Vereme dönüştü dil yarelerin
Kahrolurum seni sarınca eller
Bir yağmur başladı serpiştirmeye
Yanlız bendim ondan kaçmayan
Herkes bir yere sığınmak için
Ben ise yürüdüm ıslanmak için
Canlandı kafamda mazi yeniden
Dudağımdan bir ah döküldü taa derinden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!