Kemal Yazan Şiirleri - Şair Kemal Yazan

Nasılda buluyordum seni kokundan
Aşkının peşinde körebeyken
Seni işte orda kaybetmiştim
Karanlıklar sabaha gebeyken.

Şimdi duvarlarda son buluyor çığlıklar

Yetiştirdiğimiz güller dalında mı solacak
Hayaller durduk yerde mi kaybolacak
Gözler zaten pınar olup taştı
Dökülen damlalara yazık olacak.

Bir yudum suyum,sana biraz azım

Sevdası kördüğüm geceler yaşarken ben
Şu yaş dolu gözlerim sıyırdı hayalini benden
Zifir karanlıklar kıyarken yüreğime
Bir umut,bir filiz aşk düştü bu bedenden.

...............Ağlayacak kadar gücüm,acı çekecek kadar sabrım kalmasa da sevecek bir yüreğim her zaman vardır..............

Gerçek ama inanmıyor yabancılar
Çiziyor yürekleri bir tırnak gibi
Eziyor duygular,artıyor acılar
Büküyor,zorluyor kanırtacak gibi.

İstersen ol bütün dünyanın sahibi

Karanlıkları pençelerken yüreğim
Ayrılığa ağıtlar mı söylemiş
Kaderine kimse karşı duramaz
Başımız eğikse nasip böyleymiş.

Hasret içip, hayal yudumlarken

Çığlığım karanlığı delerken
Acımış yüreğim sendelerken
Bana uzanan el seninki olsun
Dudaklarım ismini hecelerken.

Öylesine sönen lambalar gibi

Görebildiğin her yer bembeyaz kar
Üstünde yürüyenler var
Burayı fazla eşelemeyin dostlar
Altından MEHMETÇİK çıkar.

Bakan beyaz rüyalara dalar

Uyu abbas daha vakit erken derken
Herkez malı götürmüş,biz bizi yerken
Bir çakarlar feleğini şaşarsın
Elveda bile diyemezsin giderken.

Kendine güveniyorlarmış,dalmışlar avrupaya

Neden sızlar karanfiller,daha elime değmeden
Neden karanlık olur geceler bunca yıldız varken
Naylon poşet gibi çöplükleri süsledim yıllarca
Neden kimse duymadı,kader beni gecelere kovarken

Oysa yaşamı sevdim hep,içindekilerle beraber

An gelir...bıçak kemiğe dayandığında
İnsanın kensisi bile kendisine ağır gelir
Göz pınarları kururmu,gözyaşı biter mi?
Evet biter...hemde nasıl...

An gelir sevgisinden usanırmı insan