Kemal Yazan Şiirleri - Şair Kemal Yazan

Sevgi büyükse kadere boyun eğmez
Zaten yürekler başka bir şey istemez
Hayat bir damla gözyaşı gibidir
Gittiyse ardından bakmaya bile değmez.

Bitersin...kaybettiğinde içindeki inancı

Bir kara sevdaya tutuşursun da alev gibi
O tek kıvılcım parlar içinde yavaş yavaş
Bir bakarsın kükreyen volkanlar gibi...
Kavrulup yanmaya başlamışsın arkadaş.

Şiirin bundan sonrasını artık rüyalarda yaşıyorum

Kahretme kendini ne olur
Dokunma öylece kalsın
Tutma duygularını bırak
Bırak şırıl şırıl boşalsın.

Aç göster alınyazını herkeze

Hatırladınmı gecenin karanlıklarını
Şu yürekten kanatarak çıkkardıklarını
Güneşi indirsen ayaklarıma
Geri verebilirmisin içimden çaldıklarını.
Bedenimi tırnaklayıp,parçalayacağına
Tatlı bir hayal gibi,rüyalarımı bölseydin

Eriyen duyguların damarlarda akışı gibi
Yerlerde sürünen ruhuma bakışı gibi
Yaşamak benim için...
Sevmiş gönüllerin Tanrıya yakarışı gibi.

Yılların ayırdığı sevgilinin kokusu gibi

Uzaklıkları bitiremediğinde yorulursun
Hasret gözyaşları sıcak olur akarken
Eğer yapabilirsen şimdi hisset
Taze taze... alev gibi yakarken....

Kaç yıl oldu gideli...buraları terkedeli

Bir tıkırtı,bir ses gibi usulca
Ağırca açılan kapı misali ehvamlı
İç çizen bir gıcırtı kadar rahatsız
Özgürlüğe ilk adım,ama devamlı.

Derin bir nefes alabildiğince

Bırakamam sevdiğim bu akşam seni
Sen yüreğimle yeşerttiğim tek çiçeksin
Vuracağız şişenin dibine sabaha kadar
Ben yıkıldıkça...benim yerimede içeceksin.

Otur bak neler dökülecek içimden bir bir

Bütün renkleri test etmişler
Hepsi aynı oranda kirlenmiş
Ama beyaz daha masum ve dürüstmüş
Kirleri hepsinden fazla göstermiş.

Yerlerde uçuşurken gördüğün solgun bir yaprak
Biliyormusun neler neler söylüyor insana
Şimdi güneş kamaştırsada gözbebeklerimi
Gece indiğinde karanlıklar göstermiyor seni bana.

Kavurup yakıyor felek,dağıtıyor durmamacasına