Bu benim ki
Öyle, böyle yalnızlık değil ki
Öldüresiye,
Yok edesiye
Katil bir yalnızlık.
Bir dağın eteğinde,
Tut ki
Çocuk oldum
Bir elma şekerinin
Tadında kayboldum
Uçsuz bucaksız
Bulutlara ulaşmak için
Çukurovanın sıcağı
Yakmış tenimi,
O yüzden esmerdir tenim.
Mahallenin tozlu
Yollarında
Top koşturmuş
Zaman değirmeni,
Öğütür yaşamımı
Ne çocukluğum kalır
Geriye
Nede gençliğim.
Ne kadar yalvarsam
Direnmek kaygısızca hayata
Tutunabilmek sağlam bir dala
Ve sensiz geçen gecelerde
Sabahın zor olduğu bu şehirde
Yüreğimde biriktirdiğim
Küçük mutluluklarla
Sevgili köpeğim
Sen gideli
Aylar geçti üstünden
Ne sadakati bulabildim
Senden sonra
Ne sırrımı tutabildi
Babam
Erkekler ağlamaz diyordu bana,
Çocukken ağladığım da
O yüzden babalar ağlamaz sanırdım
Hayatın her safhasında.
Çünki babamı
Eylül'ün on beşinde
Bir sonbahar mevsiminde
Çırılçıplak doğmuşum
Gözümdeki yaşlar
Ne içindir bilinmez
Belki onlar ilk günden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!