Yalnızım bu gece de yalnızım
Güç veriyor bana
Sevgili oğlum ve kızım
Hayatımı onlara
Sorgusuz adamışım,
Onların bir gülüşü
Çocukluk
Üşüdüğnde
Şefkat dolu
Anne gülüşünde
Anne kucağının
Sıcağında ısınmaktır.
Dar sokaklı bir kaldırım
Parke taşları ıslak
Ve bozuk
Kararıyor hava
Bir fırtına
Ve ürperten yıldırım.
Bazen insan üşümeli
Yemyeşil bir ormanın derinliğin de
Bazen sert rüzgar esen
Sahil kenarın da,
Titremeli elleri ayakları
Öylesine üşümeli ki
Suyu tatlı olur
Havası serin,
Dağı dumanlı olur
Türküsü yanık,
Baş örtülü kızlar
Yayık yaparlar,
Aynalar bakmayın yüzüme,
Bakmayın bana
Hüzün bahçesinde
Bir güle benzerim
Konuşsam sizinle gülsem nafile
Güle hasret,altın kafeste
Bir ağacın altında
Saatlerce oturup
Serin serin gölgesinde
Hışırdayan yaprak sesinde
Uğuldayan rüzgarın nefesinde
Kendimi dinlemek istiyorum
Boynu bükük
Solan gülün
Mutsuz geçmiş
Kısa ömrün
Yarını olmayan
Bomboş dünün
Şimdi nerdeyim biliyormusun
Sensizliğin ötesinde
Ta.. derinlerinde
Bilinmezliğin
Kuytu yalnızlığında
Sensizliğin ızdırap verdiği
Küçük bir kız çocuğu
Yollarda oynuyordu,
Oynarken ne açlık
Ne tokluk biliyordu.
Yüzünden neşeyle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!