Kemal Karapıçak 2 Şiirleri - Şair Kemal ...

İNSANLAR

Kör dünyaya şaşı bakar
Ah bu insanlar, insanlar
Zulüm ile canlar yakar,
Ah bu insanlar, insanlar.

İNSANOĞLU

Çil çil altın, gümüş,akçe Dolaşır durur bağ,bahçe Dolmaz dibi delik bohça Şu insanoğlu bir tuhaf.

Mezarda ölüler saf saf Görür,bakar geçer saf saf Hani yastık,yorgan,çarşaf
Şu insanoğlu bir tuhaf.

İNTİZAR
Dinletemedim sözümü,
Kökten çürüttün özümü,
Kör ettin gören gözümü,
Güldürmedin hiç yüzümü!

İRTİCÂ

Hakk'a rücû, hiç olur mu irticâ?
Hakikatte bunun adı: ilticâ...

Kemal Karapıçak - İZMİR

RİVAYET - İSA İLE YAHUDİ

Rivayet olunur ki günlerden bir gün idi:
Yola revan oldular İsa'yla bir yahudi.

İsa'da iki, yahudi de üç parça ekmek,

İSMİ KALDI HATIRA

Şu feleğin işine bak, bir güzel;
Aklımı başımdan aldı da gitti
Bağrıma saplanan hançerden bir el

İSTANBULLUM

Nar çiçeğim,
Sevdiceğim,
Hani seninle geçen yılın yazında;
İki dağ arasında

İSTANBUL'UN FETHİ

Sene bin dörtyüz elli üç:
Bir fetih ki zorlu ve güç.

Bu güzel müjdeli belde

İSTERIM

Aşıklarda saz,
Güzellerde naz,
Gönüllerde haz,
Olsun isterim.

İSTİKLÂL HARBİNİN ARDINDAN

Kolay kazanıldı sanma bu zafer,
Kan kattı, can verdi o arslan nefer!...

Ege'de kan kustu yağmacı Yunan! Güneydoğu'da da yamyam İtalyan!