Kemal Karapıçak 2 Şiirleri - Şair Kemal ...

İÇİMDEKİ ATEŞ

Varlığın çok acı, yokluğun zehir,
Eyvah eyvah çözülmezse bu sihir
Söndüremez içimdeki ateşi

İLHAM YAĞMURLARI

İlham yağmurları damlayınca pirden,
Nûra gark olur,açılır gönül perden.

İLK KAR
Mevsimin ilk karıydı
Sen beyaz, kar beyaz
Pamuk ellerinde
Yumak yumak kar topu;

İMDAT

Ah!... Tutuldu lâl oldu dilim, kısıldı sesim,
Sıkışti kalbim, hem daraldı göğüs kafesim. Nihayet son buldu sayılı olan nefesim,

Yetiş tez yetiş imdadıma Yâ Azîz ALLAH!.. Kurtar kurtar beni, şefaat Ya Habibullah!..

İNCE AKIL
Nedense hayat,bazen çok tuhaf.
Aklında olan yanında;
Yanında olan aklında olmuyor.
Dolu damlıyor,boş dolmuyor.

İNCİNDİM
Hani ben senin gönlünde tek incindim.
Bir selam yolladım almadın,incindim.

İNLEDİM
Ne zaman nefsimin sesini dinledim
Ah batağında inim inim inledim.
Kemal Karapıçak

İNSAN-2

Olsa da kimi koyun, kimi davar.
Kula kul olmayan insanlar da var.

Kemal Karapıçak.

İNSAN -1

Ey eşrefi mahlukat olan insan.
Yaratılan her şey sana bir ihsan.
İhsana karşı olmayasın nisyan.

İNSAN DOKTORU

Kim der; unum kuru,tuzum kuru.
Sarmış ruhunu bencillik uru.
Aklı aç olanda ne şuuru.
Oğul, kendini bunlardan koru.