Kemal Doğanay Şiirleri - Şair Kemal Doğanay

İki gözüm
Nar çiçeğim
Sensin benim,
Bal peteğim!

Sevgili Eşime!
Kapat gözlerini sabah olmasın
Elindeki güller hemen solmasın
Bana bahşettiğin vade dolmasın,
Canıma can katan benim hayatım.

Benim mi Allahım bu solgun yüzler?
Yüzümden düşenler bin parça olur!
Benim mi Allahım bu yanlış sözler?
Sözümden düşenler bin parça olur!
Benim mi Allahım bu kara gözler?
Gözümden düşenler bin parça olur!

O yar burdan geldi geçti,
Gözlerimden yaşlar akar.
Sevdim dedi başka seçti,
Gözlerimden yaşlar akar.

Dağlar taşlar dile geldi

Vatan bayrak benim Ülküm,
Ben Ülkümü seviyorum.
Asırlardır bitmez Türküm,
Ben Türkümü seviyorum.

BENİM YURDUM

Keşke diyorum keşke,
Dağlarımda gül bitse.
Üzümler salkım saçak,
Dallarda bülbül ötse.

Minareler kalem gibi uzansın,
Ezanlar susmasın benim yurdumda.
Şerefeler mahya ile bezensin,
Ezanlar susmasın benim yurdumda.

Çocukların çiçek dolsun elleri

Güneşin doğduğu yerde
Bekle diyorsun
Bekliyorum ama
Gelmiyorsun?..

Hiç boşuna bekleme gelen günler geçiyor
Yıldızlı günlerinin gecesi ben olaydım.
Herkes kısmete düşen paylarını seçiyor,
Konuştuğun cümlenin hecesi ben olaydım.

Bulutlar çok kararmış ha yağdı ha yağacak,
Yağmur dindiği zaman ben seni bekliyorum.
Sonra güneş doğacak toprak suya doyacak,
Güneş doğduğu zaman ben seni bekliyorum.