Tut ki,
Bütün şiirler bitti
Bütün şairler gitti.
Geriye kim kaldı?
Mum kokulu kadınların
Gül kokulu ellerinden,
Tutmak istesem yeridir
Kars'tan, Ardahan'dan, Dumlupınar'dan
Dağlar geçit vermez çok yağan kardan
Bu gün mektup aldım gül yüzlü yardan,
Tut şu ellerimden bayram edelim.
Yıldızları saydım sabah olmadı
Uyan oğlum kızım uyan kardeşim,
Ülkemde taşların yeri bir başka.
Uyan anam babam uyan evdeşim,
Ülkemde başların yeri bir başka.
Onlar ki bu dünyanın
Çilesini çektiler.
Ülkü denen devlerin
Tohumunu ektiler.
Tanrı Dağları’ndan geliriz balam
Ortasya yurdumuz biliriz balam
Vatan için her gün ölürüz balam,
Dillere destandır Türkümüz Bizim
Kızıl Elma olur Ülkümüz Bizim.
Ne kötü günlere kaldık Yarabbi!
Umudumuz artsın eksilmesin hiç.
Seni kalbimizde bildik Yarabbi!
Umudumuz artsın eksilmesin hiç.
Kur’an Hakkı için düştük yollara
Surda gedik açtırmadık,
Asla gedik açtırmayız.
Helal varsa saçtırmadık,
Boşa emek saçtırmayız.
Alev topu gibi yanar
İçten içe yaram kanar
Maziyi unuttum sanar,
Unutmadık unutmayız.
Karabağ'ın bahtı kara
Kazanda pişen kazlar
Başında bekler kızlar
Benim yüreğim sızlar,
Unutmayın bu sözü.
Sessizce uçan böcek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!