Kemal Doğanay Şiirleri - Şair Kemal Doğanay

Kemal Doğanay

İki kanat olmadım hiç,
Tek kanatla ömrüm geçti.
Hayatta ben gülmedim hiç,
Ağlamakla ömrüm geçti.

Yıllar yılı koştum durdum

Devamını Oku
Kemal Doğanay

Her gece adını söyler dururum,
Ömrümün yarısı hep sensiz geçti.
Taze gül gibiyim dalda kururum,
Ömrümün yarısı hep sensiz geçti.

O güzel günlerim mazide kaldı

Devamını Oku
Kemal Doğanay



Birer birer gittiler,
Dağ gibi yiğittiler.
Ülkeyi çok sevdiler,
Vatan için öldüler.

Devamını Oku
Kemal Doğanay

Kenelerle yarış yapar,
Onun bunun çocukları.
Lenin, Mao, Che'ye tapar,
Onun bunun çocukları.

Dinleri yok imanı yok

Devamını Oku
Kemal Doğanay




Baht Allahın
Taht Allahın
Mal Allahın

Devamını Oku
Kemal Doğanay

Yağmur yağmaz dere kuru
Yanıyor bak köyde koru
Sorma bana böyle soru,
Orman yakan onmaz derler.

Dağlar taşlar ateş oldu

Devamını Oku
Kemal Doğanay

O güzel gözlerini gözlerimden ayırma
Seni sevdim de yeter gerisini kayırma.

Yalan söze gerek yok doğruyu söyle yeter
Hiç boşuna nazlanma bu hayat bir gün biter

Devamını Oku
Kemal Doğanay

Öylesine güzel gözlerin var ki,
Sana bakmalara doyamıyorum.
Konuşurken tatlı sözlerin var ki,
Sesini kesmeye kıyamıyorum.

Sanki yay çiziyor kalem kaşların

Devamını Oku
Kemal Doğanay



Adın yoksa şanın vardır
Şanın yoksa kanın vardır
Kanın yoksa canın vardır,
Her gün başka oyun ister.

Devamını Oku
Kemal Doğanay

Güvendiğin şu dağlara,
Kar mı yağdı Ozan Arif?
Gelecekte bu çağlara,
Kar mı yağdı Ozan Arif?

Başındaki bayrak senin

Devamını Oku