Kemal Çakır Şiirleri - Şair Kemal Çakır

Bir zamanlar dimdikti başınız
Yere göğe sığmaz
Gurur, şan ve şeref sahibiydiniz.
Tek başına koşmuştunuz tüm hızınızla,
Kötü ve aykırı olan pek çok şey üstüne.

Koşmak;
Bir şeye yetişmek içinse, o yerin uzaklığı bilinmeli
Koşmak;
Bir hedefe varmak içinse hedefin ne olduğu bilinmeli.

Ne zaman ayılacak bu kuşlar
Ne zaman anlayacaklar yolunduklarını?
Ne zaman birden bağıracaklar
Ne zaman anlatacaklar haklılıklarını?

Herkesin altına minder başına yastık olmak

Çekmekle bitse dünyanın kahrı
İnanın ki çekip bitireceğim.
Ama Yine hep biliriz ki
Yetmiyor buna insanın
Ne vakti, ne dayanma azmi.
10.06.2001 Kemal ÇAKIR

Adımları gitgide ağırlaştı,
Omuzlarındaki yükü
Taşıyamaz bir haldeydi.
Bir iki adım daha attı ve durdu
Etrafına bakınıp oraya çöktü;
İki kitap çıkardı gönül kütüphanesinden

İnan bana güzelim;
Sensiz olduğum her an
Akıp gidiyor gözlerimde zaman.
Ne kadar derine nakşetmiş de olsam seni
Yılların acımasızlığında
Unutulup gidiyor hatıran.

- I -

Belki her şeyimiz olabilir ama,
Zamanımız asla.
Çünkü ne üreteni, ne de satanı var
Ortada hala.

Zirveye:
Bakmak cesaret,
Çıkmak bilgi/beceri,
Kalmak basiret,
İnmek ise tevazu
İ s t e r.

Yılan sırtınta yolculuk
Akrep kuyruğunda öfke
Balık karnında özlem
Bulutlarda sevgilerim.

Çölde seraba razı çaresiz yolcu
Yaz ortasında üşüyüp duran garip
Yazdan nasibini almamış meyve ağaçları
Tarih öncesinde söylenmiş gizemli sözler
Afrodit' ten kalma gülüşler, sıcak öpüşler
Heykeli dikilmemiş onca insan